ไม่ลืมจริงหรือ?

จากที่เราได้รู้ระบบ Legibility มาแล้วนั้นมันก็คือระบบ ที่ทำให้รู้ถึงลำดับความสำคัญของการอ่านนั้นเอง
ซึ่งเวลาอ่านเราก็จะเข้าใจง่าย มีการจัดเรียงที่เป็น ระเบียบ มีกริด มีความเป็นมาตรฐาน

แต่พอ David เขาได้มาบอกว่าเขาไม่เคยลืม Legibility เลยนั้น
ทำให้ผมแปลกใจมากๆ ว่าเขา(กวนตีน)หรือเปล่า ซึ่งพอเรามาดูงานเขาแล้ว งานเขาช่างดูเยอะ
วุ่นวาย เป็นความมีอารมณ์สูงมากๆ ลำดับความสำคัญ ความมีระเบียบ นั้นอยู่ตรงไหน อ่านง่ายยังไง

แต่เมื่อเรามองของเขาดีๆแล้ว งานเขาก็ยังอ่านรู้เรื่องอยู่ไม่ถึงกับเอาอะไรมาแปะๆๆๆๆแล้วก็อ่านไม่ออก
ซึ่งนั้นก็เป็นสไตส์และความน่าสนใจที่ไม่ใช่เขาทำ แล้ว ใครมันจะมาทำ จากความบ้าบิ่นและแหกกฎ ทำให้เกิดทางเลือกในการทำสิ่งพิมพ์ที่แตกต่างและ ไม่ติดกับกฎจนเกินไป ถึงจะมีความเป็นตัวของตัวเอง แหกกฎ แต่ก็ไม่ลืมคำว่า
"สื่อสาร"